SCHILDERIJEN

 

In de PLEIN serie baseert Jettie zich net als in haar tekeningen, op nieuwsfoto’s, in dit geval mensen in oorlogssituaties. Hoewel het onderwerp heftig is, is dat niet het eerste wat het beeld bij de kijker oproept. Dat heeft te maken met de subtiele, kleurstelling in grijs, oker, minimaal rood.

Maar ook met de soepele penseelstreek, waar je de hand van de tekenaar herkent. Mooi in deze

bescheiden schilderijen, zijn de open ruimtes.

In haar laatste schilderijen combineert ze heel bewust het vlak en de lijn. Ze laat steeds meer de foto’s los en balanceert op de grens van figuratie en abstractie. Haar thema nu is het STILLEVEN .

Ze neemt als uitgangspunt de voorwerpen waarmee ze zich omringt in haar atelier, dat kunnen stenen zijn, een houten blok, schoenzolen, een scherf en soms een combinatie.

Ieder schilderij voelt als een struggle, alsof zoals een collega-schilder het uitdrukte, “het wiel moet

steeds opnieuw uitgevonden  worden”.  Ze zegt dat ze in  haar schilderwerk met verf hetzelfde doet als in de collages, knippen, plakken, repareren.

Jetties werk is de laatste jaren lichter, noem het frisser van kleur geworden, minder grijzen.

De soms heftige penseelstreek wordt gecompenseerd door de eenheid in kleur.

Het maakproces gaat maar zelden van A naar B, tussen stadia van vasthouden en loslaten van het stilleven, om uiteindelijk een compositie over te houden waarin vlak en lijn elkaar in evenwicht houden.

TEKENINGEN

 

De onderwerpen voor haar tekeningen haalt Jettie uit kranten, tijdschriften: mensen alleen of met tweeën, mens en dier. De keuze van het beeldmateriaal is niet toevallig, heeft alles te maken met

vragen die zij zichzelf stelt. Vragen over angst, berusting, compassie, activisme.

Je zou ook kunnen zeggen dat het verhaal een aanleiding is om haar liefde voor de lijn, haar tekenkwaliteiten ten volle te tonen. Met pen, penseel, houtskool in snelle, directe lijnen, roept zij een  treffend en ook vluchtig beeld op.